కుక్క... కాపలా!

జన్మలన్నింట!మానవ జన్మఅనేది లభించడం ఎంతో!"దుర్లభం "అన్నారు ! పెద్దలు.అలాంటి ఈ గొప్ప జన్మలో పుణ్యం మాట దేముడెరుగు ! పాపాన్ని మూట కట్టుకోకూడదు ! వెనుకటి రోజుల్లో ! ప్రముఖ కాలేజీల్లోనూ , యూనివర్సిటీల్లోనూ , హైస్కూళ్ళలో లాగా ఒక తరగతి గదిలోనే  అన్ని సబ్జెక్ట్లూ  బోధించరు .గంట కొట్టగానే ,విద్యార్ధులు ఒక సబ్జెక్ట్ గది నుంచీ , మరో  సబ్జెక్ట్ గదిలోకి మారుతూ ఉండాలి .వెనుకటికి  "అపరిచితుడు " సినిమా హీరో లాంటి ,ఒక ఆదర్శ విద్యార్ధి ఉన్నాడు. అతను ఒకానొక ప్రముఖ యూనివర్సిటీలో , చదువు కుంటున్నాడు .అక్కడి ,పద్ధతులు , అలవాట్లూ , ప్రొఫెసర్ల లాలూజీ విధానాలూ ,అతనికి ఏ మాత్రమూ నచ్చలేదు .అతను బాగా చదువుకోసం !ఎంతో డబ్బు ఖర్చు చేస్తూ,తల్లి దండ్రులను ఎంతో బాధ పెడుతూ,ఇక్కడకు చదువుకై వచ్చాడు. ఇలా ప్రొఫెసర్లు చదువు నేర్పక పోవడం చాలా...చాలా...బాధ అనిపించింది . అయినా తనొక్కడు ! ఏమి ? చేయగలడు ? 
               కాలేజీల్లో లాగా, ఈ యూనివర్సిటీల్లో " స్వేచ్చ" అనేదే ! ఉండదు.ఇక్కడి ప్రొఫెసర్లు విద్యార్ధుల పంచ ప్రాణాలూ ,తమ గుప్పిట్లో పెట్టుకుంటారు .ఎవరైనా ! ఏమైనా ! కాస్త ! తల బిరుసుతో !ఎదిరించాడా ! వాడిని నల్లిని నలిపినట్లు నలిపేస్తారు .పోనీ !వాళ్ళుక్లాసులో పాఠాలు సక్రమంగా బోధిస్తారా ? అంటే ! అదీ శూన్యమే ! విద్యార్ధులను , పురుగుల కంటా ! హీనంగా , బానిసల్లా ,చూస్తారు .ఏదో పేరుకి పాఠాలు అయ్యాయి అనిపిస్తారు కానీ ,"విద్యార్ధులకు ఏమాత్రం అర్ధం అయింది ? "అనేది వాళ్ళకు అనవసరం . వాళ్ళ జీతాలు వేలకు వేలు ,ఎలాగూ వస్తాయనే! "ధీమా " వారికి ఎలాగూ  ఉంటుంది. పైగా మీరు "లైబ్రరీల మీద పడండి ! రిఫరెన్సులు చూసుకోండి ! నోట్సులు వ్రాసుకోండి ! పరీ క్షలు వ్రాయండి ! "అంటూ హుకుంలు జారీ చేస్తారు .అదీ !అక్కడి వాతావరణం .అన్ని యూనివర్సిటీలు  ఇలా ఉంటాయనీ ! అందరు ప్రొఫెసర్లూ ! అలా ఉంటారని !నా భావం కాదు !సుమా !

                       ఇలా ఉండగా ,ఒక రోజున ఆ విద్యార్ధి యధావిధిగా, ఒక క్లాసులో నేర్చుకోవలసిన పాఠం అయిపోయింది .వేరొక రూములోకి విద్యార్ధులు మారుతున్నారు.ఆ వరండాలో ఒక "కుక్క " పడుకొని ఉంది కొందరువిద్యార్ధులు దాన్ని, చీ.!..చీ.!.చీ !...అంటూ కొడుతున్నారు .  అప్పుడు !మన తెలివైన  విద్యార్ధికి ఒక మంచి అవకాశం దొరికింది . పైగా అదే సమయానికి , ఒక ప్రొఫెసర్ కూడా అదే మార్గాన రావడం కూడా ఆతను గమనించాడు.వెంటనే ఈ విద్యార్ధి వాళ్ళను,కొట్టడం ఆపుతూ
"అయ్యయ్యో!ఆ కుక్కను !తోలకండిరా !బాబూ !అది ఎవరనుకున్నారు గత జన్మలో ,ఈ కాలేజీలో పని చేసిన , ఈ యూనివర్సిటీ !  ప్రొఫెసరే ! వేలకోద్దీ జీతాలు పుచ్చుకుని కూడా ,సరిగ్గా విద్యార్ధులకు పాఠాలు చెప్పక , అన్యాయంగా ఈ యూనివర్సిటీ ద్వారా ,మన సొమ్ము తిన్న పాపానికి , ఈ జన్మలో ! కుక్కలా !పుట్టి ,పూర్వ జన్మ సంస్కారం వల్ల , ఇక్కడే ! ఇలా ! కాపలా కాస్తున్నాడు." అందుకని దాన్ని మనం తోలకూడదురా! " అన్నాడు.అదే సమయానికి అటుగా వచ్చే ప్రొఫెసర్ ఆ మాటలు వింటాడని వేరొక విద్యార్ధి ,అతనికి సైగ చేసాడు .అతడికి తెలియదేమో ! అని .మొండి వాడైన ఆ విద్యార్ధి ," మరేం ! మునిగి పోలేదు లేవోయ్ ! నేను చెప్పింది ఏమీ అబద్ధం కాదు .ఎవరైనా గానీ , తాము ప్రతిఫలం పొంది కూడా ,తీసుకున్న జీతానికి ,న్యాయం చేయకపోవడం తప్పుకాదూ ! దానికి "గరుడ పురాణంలో  !ఇదే శిక్ష ! సూచించారట "  అని మా తాత చెప్పాడు లేవోయ్ ! " ఇది నిజంరా ! అని ఒక చిన్న అబద్ధం విసిరాడు . తనను తాను కాపాడుకోవడానికి .పాపం ! ఆ ప్రొఫెసర్ ఏడ్పు ముఖం పెట్టుకుంటూ ,గమనించీ గమనిం చనట్లు,  వెళ్ళిపోయాడు .ఆ విధంగా  తన అక్కసును బైట పెట్టాడా తెలివైన విద్యార్ధి.


         (ఇది ! హాస్యానికి  కేవలం !కల్పితం !ఎవరినీ ,ఉద్దేసించి  కాదు )

"అంపకాలు"కధా రచయిత - కొడవటిగంటి కుటుంబరావు

"అంపకాలు"కధా రచయిత -  కొడవటిగంటి కుటుంబరావు 10 వ తరగతిలోకి రాబోతున్నవిద్యార్ధినీ విద్యార్ధులారా! 10వ తరగతి తెలుగు పాఠ్య గ్రంధంలో "అంపకాలు"అనే పాఠం ఉంది.అది ఒక మంచి కధ.దాన్ని ఒకసారి చదవండి!బాగుందికదా!మరి అది రచించిన   కధా రచయిత - కొడవటిగంటి కుటుంబరావు.పై ఫోటో వారిదే!మరి వారిని గురించి ఈ వేసవి శలవుల్లో  కొన్ని ముఖ్య విషయాలను తెలుసు కుందామా?తెలుగు సాహిత్యంలో కధా రచయితగా, సంపాదకుడిగా ఒక ప్రత్యేక స్థానం ఆపాదించుకున్నారు. నాలుగు దశాబ్దాల పాటు అతని కలాన కధలు వెలువడుతూనే ఉన్నాయి. ముప్పై ఏళ్ళ పాటు అజ్ఞాత సంపాదకుడిగా "చందమామ" పత్రికను నడిపించారు. 1950 - 1980 కాలం తెలుగు బాల సాహిత్యం సువర్ణాధ్యాయముగా మార్చారు. ఇలాటి ఘనత ఆపాదించిన వారు - కొడవటిగంటి కుటుంబరావు గారు. వీరు అభిమానులకు కో.కు. గా సుపరచితులు.కొడవటిగంటి కుటుంబరావు గారు ఆంధ్ర ప్రదేశ్ గుంటూరు జిల్లాలో అక్టోబర్ 28, 1909 లో జన్మించారు. 1925 వరకు తెనాలి లో చదువుకున్నారు. తల్లి తండ్రులను చిన్నతనం లోనే కోల్పోయారు.1927 లో ఏ సి కాలజి నుండి ఇంటర్మీడియట్ లో ఉత్తెర్ణులై విజయనగరం మహారాజా కాలేజి లో బి ఎస్ సి (ఫిజిక్స్) లో విద్యాభ్యాసం సాగించారు.ఈ తరుణంలో రచనా శక్తి పెరిగింది.ఎం ఎస్ సి (ఫిజిక్స్)నిమిత్తం బనారస్ హిందూ విశ్వవిద్యాలయం లో చేరారు, కాని పూర్తి చేయలేదు.తరువాత శింలా, ముంబై తదితర చోట్ల పలు ఉద్యోగాలు చేశారు. ఉద్యోగ జీవితం: 1952 లో చందమామ పత్రిక నిర్వహణ చేపట్టారు. ఇది వారి జీవితానికి దిశామార్గం ఏర్పరచింది.తెలుగు సాహిత్యం ఒక కొత్త ఆవిష్కారానికి నాంది పలికారు - పిల్లల కధలు, సాహిత్యం పెంపొందించారు.తెలుగు నాట మునుపెన్నడూ లేని పిల్లల కధలు వెలువడ్డం మొదలైయ్యాయి.ఓ సువర్ణాధ్యాయానికి నాందీ పలికింది.ఈ ప్రవాహం అంతారాయం లేకండా నాలుగు దశాబ్దాల పాటు సాగింది.తెలుగు దేశంలో (భారతావని లో) తెలుగు అభిమానాదరణలు అందుకుంది.తెలుగు విద్యార్ధిని విద్యార్ధులలో (ఆమాటకొస్తే పిన్నా పెద్దలలో) ఓ కొత్త ఒరవడి స్థాపించిందిధి. సాహిత్యాభిమానం పెంచిది.తెలుగు కధల మీద మమకారం పరిపుష్టి చేసింది.ఈలాటి ఉదాహరణ, గత శతాబ్ధంలో మరొకటి లేదు. పండిత విష్ణు శర్మ పంచతంత్రం తరువాత అతి విశిష్టాదరణ, మన్నన, ఆదరణ గైకొన్న రచన మరోటి లేదు. అందులోనూ ఓ మాస పత్రికకు రెండు తరాల పాటు ఆదరణ లభించిన దాఖలాలు లేవు. ఆ కధలను చదివిన వారు - తెలుగు సాహిత్యాభిమాన సంఘ శాశ్వత సభ్యులు (లైఫ్ మెంబర్స్ / రీడర్స్ ఆఫ్ తెలుగు సాహిత్యం) అని నిస్సంకోచముగా చెప్పవచ్చు. ఇలాటి అపూర్వ అధ్యాయం, ఘట్టం రూపొందిచినవారు శ్రీ కో.కు గారు. తెలుగు భాషా, సాహిత్యం వీరికి ఈ విషయంలో రుణపడి ఉంటుంది.పేరు ప్రాపకం లేకుండా, తెర వెనుకనే ఉండి అవిరామ కృషి చేసి సత్ఫలితాలను అందిచారు. పిల్లల మనస్సులలో తెలుగు భాష పట్లా, కధల పట్ల అభిరుచి పెంపొందించారు. చందమామ మళ్ళీ ఎప్పుడొస్తుంది? టపాలో రాగానే ఎవరి చేతికి ముందు చిక్కితే వారు చదివేసి మరొకరికి చాన్స్ ఇస్తారు - ఉదారంగా!... చెప్పుకోడానికి గొప్పగా ఉంది కదూ. కాని ఇది తెలుగు దేశంలో ప్రతీ ఇంటిలో, ప్రతి నెలా జరిగే తంతే. సాహిత్యానికి అంత పట్టు ఉంది. ఇలాటి పట్టు ఆపాదించిన కో కు గారి రచనా కౌశలం, సంపాదకీయం అపూర్వం.  రచనలు: కొడవటిగంటి కుటుంబరావు కధలు - కేతు విశ్వనాధ రెడ్డి ప్రకటన. ఇది చాల మంచి పుస్తకం. తెలుగు సాహిత్యాభిమానులు చదివి తీరాల్సినదే. అలాగే " కుటుంబరావు సాహిత్యం ", కేతు విశ్వనాధ రెడ్డి కో కు గారి కధాభిమానులు తెలుగు నాట చాలా మంది ఉన్నారు. కో కు కధలలో ఓ ప్రత్యేకత ఉంది - కధా వస్తువుకు సంబందించిన ప్రతీ చిన్న విషయం సైతం ఉపేక్షించకుండా వ్రాస్తారు. గొలుసు కధలు కూడా ఉన్నాయి. మగవారిలో ఉన్న నసుగుడు,ఆడవాళ్ళలో ఉన్న జడ్డితనం పట్టుకుని కధలలోకి చక్కగా రంగరించారు. ఈ ప్రక్రియ కధలకి వన్నె తెచ్చింది.   కొడవటిగంటి కుటుంబరావు గారి, కొన్ని ముఖ్య రచనలు:  దీపావళి రాజకీయాలు,వారసత్వం,గడ్డు రోజులు,ఐశ్వర్యం,సుందరం లేర్న్స్,బ్రతుకుభయం,అనుభవం,మరోప్రపంచం,పెళ్ళి చేయకుండా చూడు,ప్రేమించిన మనిషి,శాస్త్రీయ విజ్ఞానం,తిమింగలం వేట   చిన్న కధలు: చాలా మటుకు మధ్య తరగతి జీవితం, సగటు మనిషి అనుభావాలను వీరి కధలలో ముడి సరకుగా చెసుకున్నారు. కో కు గారు వ్రాసిన కొన్ని చిన్న కదలు: -కొత్త పద్ధతులు, పీడ కధ,అద్దె కొంప,కలసి రావాలి,నిరుద్యోగం,సద్యోగం, అష్టకష్టాలు,ఉద్యోగం,మనము మేము,పైకి వచ్చిన వాడు,శీల పరిశీలన,  కొత్త జీవితం,నువ్వులు - తెలకపిండి,షావుకారు సుబ్బయ్య. నవలా రచనలు: వారసత్వం,చదువు,జీవితం,పంచకల్యాణి,కొత్త అల్లుడు,మారు పేర్లు, సరితాదేవి డైరీ,గ్రహ శకలం. ప్రాచీన భారతం గురించి 58 వ్యాసాలు వ్రాసి - చరిత్ర వ్యాసాలు గా వెలయించారు. "నాకు తెలసిన జీవితం గురించే నేను రాశాను" అని సవినయముగా చెప్పుకున్నారు కో కు గారు. "చెప్ప దగినది కాకపోతే కధ కాదు" అని ఓ సందర్బములో అన్నారు. ఆగస్ట్ 17, 1980 లో తుది శ్వాస విడిచారు. తెలుగు సాహిత్యం, ముఖ్యముగా కధా రచన క్షేత్రంలో వీరి ప్రత్యేకత కనిపిస్తూనే ఉంటుంది. చందమామ ఉన్నంత కాలం వీరి కధలు తారసిల్లుతూనే ఉంటాయి. ఇది వారి, తెలుగు వారి అదృష్టం!.